Dzisiaj wyjątkowo o komendach. Dla większości z was pewnie największym życiowym pragnieniem jest uzyskanie możliwości stworzenia w Minecraft ogromnej ilości mobów, które naraz wykonają jakąś komendę, generując częściowo losową chmurę wykonań tej właśnie komendy. No i o tym właśnie będzie dzisiejszy poradnik.
Omówienie /execute
Na początek zaznajommy się z komendą, której do tego wszystkiego użyjemy. Jest to /execute. Komenda to powoduje wykonanie przez określony byt (lub ich grupę) jakiegoś polecenia. Składnia /execute wygląda następująco:
execute [byt] [x] [y] [z] [komenda]
Przy czym:
,,[byt]” odpowiada za wyznaczenie bytu. Może być to nazwa gracza lub jedno z wyrażeń „@coś”, przy czym dzisiaj używać będziemy @e z dodatkowymi atrybutami.
,,[x]”, ,,[y]” i ,,[z]” określają miejsce z którego zostanie wywołana komenda. Nie są to jednak bezpośrednie koordynaty, ale to, co gra musi dodać do koordynatów wykonawcy aby uzyskać faktyczne miejsce wywołania(a więc jeżeli coś znajduje się na koordynatach np. 10, 64, 10 i wpiszemy tu ,,1 0 -1″ to komenda zostanie wywołana z 11, 64, 9).
,,[komenda]” to komenda, która zostanie przez byt wywołana.
Poradnik
Teraz, kiedy wiemy już, co robi /execute, zajmijmy się sekwencją komend, która da nam opisany na wstępie efekt. Będzie to:
- summon bat [koordynaty] {CustomName:[nazwa]} – tworzy pierwszego nietoperza (bo tego właśnie moba do tego użyjemy, ze względu na umiejętność latania). Najlepiej użyć ~[ilość dodana do x] ~[ilość dodana do y] ~[ilość dodana do z].
- execute @e[type=bat,name=[nazwa]] ~ ~ ~ summon bat ~ ~ ~ {CustomName:[nazwa]} – tworzy nietoperza w miejsca wszystkich wcześniej stworzonych nietoperzy. Powtarzać tyle razy, jaką potęgę 2 w ilości nietoperzy chce się uzyskać (np. siedem powtórzeń to 2^7, czyli 128 nietoperzy).
- execute @e[type=bat,name=[nazwa]] ~ ~ ~ [ostateczna komenda] – powoduje wywołania komendy przez każdego nietoperza na jego koordynatach. Przed tą komendą należy trochę odczekać, by nietoperze porozlatywały się dalej od punktu, gdzie zostały stworzone.
- kill @e[type=bat,name=[nazwa]] (opcjonalnie) – zabija wszystkie stworzone nietoperze w celu usunięcia ewentualnych lagów i innych problemów związanych z istnieniem tylu bytów.
W miejscu ,,[koordynaty]” dajemy koordynaty do stworzenia pierwszego nietoperza. Z kolei „[nazwa]” to miejsce na imię, które nadamy
zespawnowanym mobom, które służy temu, aby komenda została wywołana wyłącznie przez te byty, które w tym celu zespawnowaliśmy (jeżeli jesteśmy na swoim serwerze oczywiście najlepiej, aby była to losowa sekwencja znaków, ze względu na możliwość istnienia nazwanych róznymi imionami nietoperzy). Z kolei ,,[ostateczna komenda]” to to, co wszystkie moby mają na końcu zrobić. W przykładowym screenie użyłem ,,setblock ~ ~ ~ wool”, co generuje całkiem ładną chmurę z wełny, ale można to wykorzystać także do wytworzenia dużej ilości np. wyrzuconych misktur, zapalonego TNT, strzał, spadającego piasku, piorunów, kowadeł albo jakiegoś moba z elytrą. Ogólnie zachęcam do eksperymentowania.
Jeśli chodzi o sposób wywołania wszystkich komend, polecam command blocki z przyciskiem i repeaterami (chain nie działają, gdyż aktywują się wszystkie naraz), choć można także spróbować zrobić to jednorazowo ,,ręcznie”.
Mam nadzieję, że niniejszy poradnik przybliżył przynajmniej części z was coś, o czym wcześniej nie wiedzieliście, i co przyda wam się w tworzeniu map, budowaniu na creative, lub też po prostu da wam odrobinę zabawy.